Ruhum Med Cezir

RUHUM MED CEZIR

Ruhum leb-i derya döküldü maviye,  

Sürükledi med cezir derinliğine.  

Dalgaların peçesi,  

Bir bir düşerken  

Kaybolurum sessizliğin derinliğinde.

Gözlerim mühürlü sonsuzluğa...

Dalgalar delirmiş atlılar...  

Ruhum derin deniz,  

Şahlanmış dalıyor dibine dibine.

Mavinin eli kolu uzun,  

Bir çekiyor bir itiyor.  

Ruhum med cezir,  

Ala bora oluşum ondan...

Sessizliğin dili sükutta hal olmuş,  

Yankı yapar boşlukta.  

Bir arayış, bir kayboluş,  

Batıp batıp çıkıyor  

Zamanın sonsuz mavisinde.  

Ruhum zerre,  

Kaybolur okyanus içinde...  

Akıl uslanmaz yolcu,  

Gidip gelir bilinmeze.

Dönerim.... 

Ruhum takılı kalır mavide;

Med cezirin

Sonsuz  döngüsünde,

Kaybolur yine.

Yüksel Gazioğlu