BAHAR

Bahar 

****

Hani dedim ya 

Mevsimler geri gelsin bahara 

Neydi o hangi ara 

Denize sarılmış gece 

Geceyi özlemle bekleyen kara

Yazılan ne kadar mektup varsa 

Bir o kadar özlemek vardır muhakkak

Gece yarısı açık kalmış 

Son durakta son yara 

Yolcusu yoksa gidenin el hak 

İnsan gözlerini açar 

Bir kaç bahar daha beklemek için 

Adı özlem oluyor işte 

Ben gözlerine resmini asarım 

Sen beni asarsın boynumdan 

Hani dedim ya

Bahar gelmişse memleketimden

Ben niye gidemiyorum

Bunu anlarsın diye umuyorum

Aslında umursamıyorum kendimi bu aralar 

Hangi araya düşsem bu ara 

En çok neyi özledin desen 

Nenemin yüz desenlerinden 

Annemin nasırlı ellerinden 

Bir güler yüz, bir sıcak ekmek 

Bir de yolunu gözlerim, babamın gurbetinden 

Şimdi ben gurbet oldum babama 

Babam bana uzak 

Hani dedim ya bahar gelmiş 

Ellerinde görüyorum gözlerimi 

Nasırlı, pak ve duaya uzanan 

Babamdan bana virane bir sepet 

İçinde ben varım suyu dolduran 

O çeşme başında sana hasret 

İşte bahar gelmiş dedim ya bahar

Mevsimlerden uzak gönlüme diyar 

Ben en çok özlediğimi özledim 

Çocukluğumdan kalan 

İnsan gönlü kırılınca 

Özlediğini de özleyemiyor işte 

Kırıldığı yerden kalıyor hep bahar 

Yağmura yakalanmış rüzgar 

Onun için bakamıyor çiçekler güneşe

Güneş doğunca başlıyor özlemek 

Gece olunca yüzüne bakıyor yıldızlar 

Herşey senin yüzünden 

Haberin yok nasıl olsa senden 

Bahaneyi bahardan arama işte 

Yaşar Adıyaman